Söylemek isteyip, tam ağzımdan çıkacakken yutkunduğum bir sürü cümlem var. Konuşsam biliyorum, bıçak gibi kesecek boğazımı, nefessiz kalacağım… Geceleri başımı yastığıma her koyuşum da, ağlayarak kurduğum düşlerim var. Dinmek bilmeyen özlemlerim, yorgun bir bedenim ve adını ”tebessüm” koyduğum bir maskem var. Ağırlığında bazen ezildiğimi hissettiğim, bazen çok özlediğim anılarım var benim. Sessiz çığlıklarım var. Yaralarım var, kabuk bağlamayan… Korkularım var, sevdiğim insanları kaybetmekten yana.. Dualarım var, her defasında sığındığım. Ve siyah beyaz kurduğum hayallerim var, hiç kimsenin bilmediği…
Öykü Öztürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder