İçimde yıkılmış kocaman bir şehir var.
Enkaz içinde tüm hayallerim ve benliğim.
Kurtulmak mümkün mü bu yıkıntılar içinden?
Bu kadar gömülmüşken.
Artık çoğul cümleler kurmuyorum.
Tepeden tırnağa yalnızım.
Tüm hayallerimi sandığa kaldırdım.
Genç biz kızın çeyizi misali,
İçinde tüm o güzel hatıralar.
Kendimi saklıyorum bu günlerde.
Belki birazda korkuyorum.
Hani derler ya ”zamanla alışırsın”.
Benimki de o hesap işte.
Kendimi saklıyorum bu günlerde,
İçimdeki o kocaman enkaz ile birlikte.
Öykü Öztürk
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil