Dışarıda rüzgar, içimde sen… Keşke diyorum, keşke şu rüzgar beni alsa da senin yanına uçursa. Belki bir nebze olsun geçerdi içimde ki boşluk ve sana olan özlemim. Sensiz, üstüme üstüme geliyor bu evin duvarları. Tadı yok hiç bir şeyin. Sen evimin neşesi, benim diğer yarım… Sen yoksun ya, aldığım nefes nefes değil. Hiç bir alışkanlığım, senin yokluğunu bastırmaya yetmiyor. Anlayacağın seni çok özlüyorum…
Öykü Öztürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder